więcej o filmie : www.hardkordisko.com

HARDKOR DISKO

Współczesna, pełna kontrastów metropolia. Nowobogaccy rodzice i ich pochłonięte hedonizmem, żyjące chwilą dzieci, a wokół nich rzeczywistość, w której wzbiera gniew i napięcie bliskie eksplozji. W takiej scenerii poznajemy Marcina, młodego chłopaka, który zaraz po przyjeździe do miasta spotyka trochę młodszą od siebie Olę. Zafascynowana nim dziewczyna zaprasza go do swojego świata, w którym królują mocne używki, niekończące się imprezy artystycznej bohemy i nielegalne wyścigi samochodów. Marcin przyjechał jednak z głęboko skrywaną tajemnicą i dokładnym planem zemsty, o którym ani dziewczyna, ani jej najbliżsi nie mają pojęcia…

Film promują dwa specjalnie napisane z tej okazji utwory, do których stworzone zostały teledyski w reżyserii Krzysztofa Skoniecznego (głębokiOFF) : MISTER D. „Haj$” oraz donGURALesko „Niesiemy dla was bombę.”

REŻYSER O FILMIE

„Hardkor” to określenie naszych czasów, które weszło do języka potocznego jako coś zaskakującego, brutalnego i bezwzględnego, a z drugiej strony atrakcyjnego i nęcącego niebezpieczeństwem. Zaś „disko” to coś z zeszłej epoki, to hasło pokolenia naszych rodziców, z którego bije specyficzna nostalgia.

Marcin dowiaduje się pewnej bardzo ważnej informacji dotyczącej swojej przeszłości, która uświadamia mu jego prawdziwą tożsamość. Przyjeżdża do dużego miasta, żeby rozliczyć się z nową rzeczywistością i dokonać zemsty. Nieoczekiwanie spotyka Olę, która okazuje się być mu niezwykle bliska. Marcin wkracza w środowisko dziewczyny składające się z mocnych używek, imprez artystycznej bohemy i nielegalnych wyścigów samochodów. Pomimo wahań w końcu wypełnia plan. Nie potrafi jednak sprostać uczuciu, które – na przekór łączącym ich więzom – zrodziło się pomiędzy nim a dziewczyną. W tej historii jak ze współczesnej tragedii antycznej bogowie pozwolą na katharsis, ale happy endu nie będzie. „Hardkor Disko” to historia o rozpaczliwym poszukiwaniu tożsamości, o winie, zemście i karze, a także niemożliwej do spełnienia miłości. Film jest próbą portretu współczesnego młodego pokolenia.

Pomysł na ten film i ideę dotyczącą charakteru jego realizacji miałem w głowie od dłuższego czasu, zaś od momentu rozpoczęcia pisania scenariusza do zamknięcia prac postprodukcyjnych nad filmem minął nieco ponad rok.

Kluczowym twórczym założeniem był szeroko pojęty radykalizm obejmujący konstrukcję, dramaturgię, narrację wizualną, production design, pracę kamery i wydarzenia, które zostały przedstawione w filmie. Zależało mi na tym, żeby forma opierała się na kontrastach estetycznych i stylistycznych – opowiadanie obrazem/dialog, dynamiczny montaż/długie ujęcia, estetyzacja/paradokumentalny brud, linearność/inwersja i innych.

Zdjęcia odbyły się w Berlinie, Warszawie i na terenie Mazowsza – łącząc te miejsca chciałem pokazać uniwersalną, kosmopolityczną metropolię, którą może być każde większe miasto na świecie, i skontrastować ją ze strefą natury. Miałem na myśli symboliczne miejsce, którym może być każde miasto na świecie, a w którym jak w soczewce odbija się globalna rzeczywistość. Priorytetem w doborze lokacji był przede wszystkim autentyzm związanych z nimi zdarzeń, a co za tym idzie próba sportretowania faktycznego pokoleniowego tła, stąd uchwycone w filmie elementy o charakterze paradokumentalnym.

Nadrzędną ideą „Hardkor Disko” jest niezależność. Zależało mi na takim jego kształcie, jaki sobie wymarzyłem – nie chciałem naginać się do ambicji i wyobrażeń kogoś innego. Wyprodukowałem go samodzielnie przy wsparciu mojego zespołu (głębokiOFF). Dzięki temu mogliśmy przekraczać granice i łamać utarte schematy. W dążeniu do celu najważniejsza była zajawka, czyli pasja tworzenia kina wśród wszystkich w jakikolwiek sposób zaangażowanych w to pospolite ruszenie. Cały czas spotykaliśmy się z przeszkodami i problemami, natomiast rozwiązywaliśmy je natychmiast albo szukaliśmy alternatyw – jeżeli czuliśmy opór materii, to słuchaliśmy tego, co podpowiadała nam rzeczywistość, a ta zawsze miała rację. Poza tym dostaliśmy huraganową energię od różnych ludzi, którzy hurtowo trzymali kciuki i nas wspierali.

W „Hardkor Disko” muzyka (złożony z gotowych utworów soundtrack) odgrywa jedną z głównych ról i jej opracowanie tworzone było już na etapie pracy nad scenariuszem. Ścieżka dźwiękowa płynnie przechodzi od utworów dedykowanych pokoleniu naszych rodziców – „pokoleniu disko” (Haendel, Dwa Plus Jeden, Anna German, Bajm czy Dezerter), do dopełniających ją współczesnych gatunków muzycznych charakterystycznych dla „pokolenia hardkoru” takich jak ambient, hip-hop czy electro punk (Mary Komasa, Sorry Boys, Łona/Webber, Slutocasters). Równie istotny w filmie jest kreacyjny dźwięk – tła i atmosfery dźwiękowe mające swoje źródło w muzyce eksperymentalnej.

Konstrukcja „Hardkor Disko” inspirowana jest tragedią antyczną – w filmie zauważalny jest podział na trzy akty przeplatane pieśniami chóru, a także prolog i exodos. Tematem filmu jest niemożliwa do spełnienia miłość, zaś jedną z głównych myśli i motywacją bohatera słowa „oddajcie nam to co nasze, oddajcie nam prawdę albo odbierzemy ją siłą, a wtedy zostaną zgliszcza”. Postać głównego bohatera to chodząca anarchia, którą zrodziła krzywda i niesprawiedliwość. To także alegoria rewolucji. Przyglądam się najprostszym regułom, jak starotestamentowe credo „oko za oko, ząb za ząb”. Upadek wszelkich wartości i dezorientacja moralna są bliskie. Może właśnie potrzeba vendetty oraz chęć pełnego oddania się miłości to główne motywacje działań współczesnego człowieka? Może to są dla niego dwa główne przykazania? Mam wrażenie, że w pokoleniu moich rodziców hierarchie wartości były bardziej stabilne, natomiast teraz dusza młodego człowieka jest bardziej zdezorientowana, błądzi w jednym wielkim kolażu wartości, filozofii i religii.Przymioty młodego pokolenia to hedonizm, agresja, autodestrukcja, konsumpcjonizm, czy nadwrażliwość. „Hardkor Disko” jest obserwacją i wypowiedzią na temat rzeczywistości, która otacza nas tu i teraz – jest próbą wiarygodnego przekazu o świecie, w którym wszelkie zasady zostały odrzucone i wszystko dryfuje w pustkę.

Chciałbym, żeby odbiór filmu był bardzo osobisty w zależności od wiedzy, bagażu doświadczeń, wrażliwości i osobowości widza, żeby można było przejrzeć się w nim jak w lustrze. Forma i treść „Hardkor Disko” są jedynie pretekstem do stworzenia w wyobraźni własnej historii oraz postawienia indywidualnych pytań przy jednoczesnym unikaniu łatwych odpowiedzi.